Un home de Vilameán / Xoán Bernárdez Vilar
por Bernárdez Vilar, Xoán [autor/a]
.
Tipo: 
LibroSeries: Montes e fontes ;35.Editor: Vigo :Xerais ,1982 Edición: 1ª ed. en Narrativa de Xerais.Descrición: 167 p. ;21cm.ISBN: 8475074480.Materia(s): Realismo | Drama | Galicia -- Novelas -- Historia -- S.XVRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña Resumo: Son de Vilameán e teño unha casa e unha pequena veiga. Pero a miña moza é de Vilariño; se vou vivir onda ela deberei doarlle as miñas propiedades ó mosteiro. Mais se a levo a vivir comigo a Vilameán, deberá ser ela quen dea as súas terras de Vilariño. Ese é o meu problema.
O outro gardou un curto silencio.-É a lei -dixo logo.
-É a lei -repetiu Pedro-. randa vivían os meus pais pasabamos fame. Agora o que teño dános a penas para nos manter á miña irmá e a min. Se caso volverémola pasar, porque teño que contar coa miña muller e cos fillos que veñan. Serán máis bocas a comer do mesmo. Mais, se non perdese as terras dela a cousa sería diferente.Iso foi o que lle vin dicir ó abade.
| Tipo de ítem | Localización actual | Sinatura topográfica | URL | Número de volume | Dispoñibilidade | Notas | Data de vencemento | Código de barras | Datos do exemplar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prestable | IES de Mos Sala préstamo | 810.N(1) BER hom | 1 | Dispoñible | PED028000005405 |
|
Son de Vilameán e teño unha casa e unha pequena veiga. Pero a miña moza é de Vilariño; se vou vivir onda ela deberei doarlle as miñas propiedades ó mosteiro. Mais se a levo a vivir comigo a Vilameán, deberá ser ela quen dea as súas terras de Vilariño. Ese é o meu problema.
O outro gardou un curto silencio.-É a lei -dixo logo.
-É a lei -repetiu Pedro-. randa vivían os meus pais pasabamos fame. Agora o que teño dános a penas para nos manter á miña irmá e a min. Se caso volverémola pasar, porque teño que contar coa miña muller e cos fillos que veñan. Serán máis bocas a comer do mesmo. Mais, se non perdese as terras dela a cousa sería diferente.Iso foi o que lle vin dicir ó abade.
1º-2º BAC
